SPEAK!
by: William Wordsworth (1770-1850)
HY art thou silent! Is thy love a plant
Of such weak fibre that the treacherous air
Of absence withers what was once so fair?
Is there no debt to pay, no boon to grant?
Yet have my thoughts for thee been vigilant--
Bound to thy service with unceasing care,
The mind's least generous wish a mendicant
For naught but what thy happiness could spare.
Speak -- though this soft warm heart, once free to hold
A thousand tender pleasures, thine and mine,
Be left more desolate, more dreary cold
Than a forsaken bird's-nest fill'd with snow
'Mid its own bush of leafless eglantine--
Speak, that my torturing doubts their end may know.
1 opmerking:
Dit gedicht uit de romantiek en gaat zoals zoveel romantische gedichten over de liefde en het geluk of verdreit dat eruit onstaat. In dit geval gaat het over het verdriet. Een man is door zijn geliefde aan de kant gezet, waar hij veel verdriet van heeft. Hij vraagt haar waarom het zo is gelopen en hoe het kan dat haar gevoel voor hem is veggevaagd. Hij beschrijft zijn gedachten en vragen met bepaalde beelden zoals een bijvoorbeeld een plant en een vogelnest.
Het is opzich wel een knap geschreven gedicht, maar ik vond hem wel best moeilijk te volgen. Toch is het wel een redelijk leuk gedicht dat je zou kunnen lezen.
Een reactie posten